Op Oedingsch En Schlemmerlokal

Krefeld · Liesa van Feschele hatt Jeburtsdag. Se sait för ehre Männi: "Heute bleibt die Küche kalt, wir gehen in den Wiener Wald." Mar dä stong net en dat Schnäppke-Schlemmer-Heffke. Twee äete, on bloos eene mott betahle. Se sökde se sech nau de Winkmannshoff en Lenn ut. Dä es bekennt för lecker te äete. Liesa wengde all en de Düer met et Heffke: "Hier is et aber voll", sait Männi on doe koem och all de Ober em Frack: "Tut mir sehr leid, aber wir haben heute eine geschlossene Gesellschaft." Die twee trocke den Dyk av. "Wat hammer denn noch frei?" frogde Männi. "Aso, hier jöw et noch en Restaurang, do jommer hin", wesselde Liesa. Em Lokal wor net völl loss. Liesa wengde wier met et Heffke: Dürfen wir uns auf die Terasse setzen?" Mar dat jeng net, wäejes doe net enjedeckd wör. "Aber da sitzen doch Leute!" Mar och dat holp nix. Die heie jett te bespräeke. Och benne kosse se sech net sette, wo se wollde. En resolut Frommisch deng denne etletzt en Döschke en de Eck wiese. Die Plätz wore denne net ärj kommod. Liesa hai jaer no buute jekeeke. Dat Frommisch wollt jraad dä Mangkel van Liesa no de Jaderoob brenge, do frogde Liesa, of se ehre Stohl an die angere Kant van de Dösch sette dörft för bäeter no buute te kieke. Do word dat resolute Frommisch rotzisch fresch: "Was wollen Sie eigentlich? Erst passt ihnen das nicht und dann das nicht. Am besten gehen Sie wieder nach Hause!" Dann schmeet se noch dä Mangkel op de freie Stohl. Dat wor deutlich.

Die twee fuhre met leere Maag teröck noe Feschele. "Ich habe noch zwei Frikos im Kühlschrank!" On dann noch: "Ob die unser Heffken nicht mochten?" Männi deng sin Frau tröeste: "Et hatt sech eijentlich schon längs bezahlt jemacht!"

KÖEB UUT OEDING

(RP)
Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort