Heukeshowwer Platt Mett Hällowiehn häww eck ett nech so

Hückeswagen · Etwa 1000 Geschichten in Heukeshowwer Platt hat Franz Mostert für die BM geschrieben. Diese ist seine letzte.

heukeshowwen Nu komen twee, nä drei Bönsels bi ons ahn de Husdüür unn hadden jeschällt. Me kunnte äwwer bimm bäsden Wellen nech kicken, owwet Wechter oder Kadätten wohren. Sövve enns ahnnämmen, ett wöhren Wechter jewässt. Ehnt hadde märr ehn Ooch, de Naas hung ämm donn opp de Muhl, drei Täng owwen, ehn Tang ungen. Witt, wie de Wank. Ätt moche woll arrech freisen. Datt Twedde soch utt wie dämm Düwel sinne Jrootmoder kott no dä Ennbalsamierong. Datt Dridde hadde seck henger dänn twee angeren verstoppt, dämm feil vamm Kinn raff sonn Jeschlabbers, wie sonnem ahlen Truthahn, bevörr hä dänn Wäch allen Erdeschen ennen Soppenpott nömmt.

Eck hollde minne Frau bi de Bahn unn reip: "Hie stohen Drei vörr de Dühr, dojäjen wohr dämm Jällen Obernier sinn Wiew de ,Miss Heukeshowwen'."Dann krächsden die Affjekratzden vann de Jeisterbahn: "Süßes oder Saures." Minne Frau, di enn dösser Beziehong völl mehr Ahnong hätt wie eck, kom alt mett enn Tasse Kakau unnem suuren Hereng. "Dänn künnent Enk zoppen!" Die drei reipen enn paa schäbbeje Wöörder unn troken schlee aff.

Eck hävv dann noch hengerher jeraupen: "Komment manierlech am Ti'enten wi'er unn singent: ,Mierten, Mierten, jodde Mann'". Minne Frau meinde märr bloß: "Nu si doch nech so aaltfränksch! Du moss mett de Titt johen. Woher söllen de Blaren dann noch we'en, watt Reformazzijonsdach unn Martinsowend ess?"

Unn dann hung se noch drahn: "Vie künnen ons noch freuen, datt die Drei nech mett rohen Eiern jähn de Rutten jeschmetten häwwen." Eck meinde: "Datt fählt ock noch. Rohe Eier? Datt ess doch woll datt Lätzde!" Do kek ätt meck schlee vann de Sitt ahn: "Datt moss Du jraad särren. Watt häwwen de Horst unn Du dann vörr Johren mannechmol am Äng vamm Aaltstadtfäst sunndachs späowends jematt?" Do feilet mi wi'er enn: Vi nohmen mols de rästlechen Eier vamm Offelndeech unn schmedden die janz jezielt vamm ierschden Stock utt opp de Lüh. Datt wohr ock nech nätt. Vie kunnten ons bloß freuen, datt die vann dänn Eiern Jedroppenen Spass verdrärren kunnten. Ehner utt Lännäp hadde soja jeraupen: "Enn Heukeshowwen wüürt so rechtech orjinäll Aaltstadtfäst jefi'ert."

Opp de Mattstrote wönnt enn janz fies Frauminsch, datt häddet jenau so wännech wie eck mett dämm "Hallowiehn" oder wie datt hett. Ätt reipe dänn drei vann de Jeisterbahn hengerdrenn: "Eck wöllte, datt die Masken ahn Enkerem Jesecht kläwwen blevven." Sowatt sätt me ock nech! Besongersch dann nech, wämme sälwer alt enn Jesecht wie enn Jröbbchen Pannasch hätt.

Nä, eck häwwet mehr mett dänn jesitteten Jesängen vamm "Miertensowend", wenn de Blaren so nätt singen: "Datt Hus datt steht opp Härken, hie wönnt enn jizzich Färken."

Nä, Kultur mott Kultur bliewen! Woll?

(rt)
Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort