Heukeshowwer Platt Kattelecken dörwen friedachs Sol-Eier ätten

Hückeswagen · Nu dänken janz secher hie unn do enn paa, watt datt dann nu wi'er förr plattdüttsche Wöörder wöhren. Me mott doch nech onnnbedengt Ahnstricker si'en, ömm datt te explizieren.

Wänn Metall ahnjestrecken wehhren mott, kütt enns ierter Männije dropp, domett datt nech ahnfängt te verrostern. Wänn datt janze Jemöhlze haalen sall, kütt enn dä Rärrel Firnis dropp, domett datt ock Stewwenei krett.

Ömm datt enn Tesamenhang te brengen, söllte me mehr wie föffzech Johr retuur kicken. Enn dänn Johren töscher Veirenfoffzech unn Twee'ensewwenzech wohr minn Vatter Husmeester unn Wi'et emm Kolpenghus. Hä schudde kinnem ehnen utt, dä alt ahnkom unn wohr am Ahnjohen. Hä krärr kinnen Droppen. Wänn dä dann nun ahnheil, wie enn Kröppel am Wäch, sache hä mols: "Wecker Deck jemännicht hätt, dä kann Deck ock firnissen." Mett angeren Wöördern: "Wecker Deck enn dänn Jrunk jestrecken hätt, kann Deck ock lackieren."

Nu madde minne Mamma ock jede Wäcke läckere Frikadällcher. Datt kallte seck römm. Enn Titt vann nex wohren die opp. Nu hadde dä Mossekverein friedachsowends enn Jenneralprobe, weil samsdachs bimm Knautz emm Saal Freuhjorsch-Konzärt si'en sullte. Ahn dänn Pauken moche dä Erich Becker vann Ro'er utthölpen.

Nu wohr Pause, unn dä Erich jeng raff ahn de Theke, wie de meesden angeren ock, unn wullte seck enn Tulpe Wicküler drenken. Nu loch do opp dämm Tabbellätt henger de Theke noch enn öwwerechjeblewwene Frikadälle. Normalerwies jowet emm Kolpenghus friedachs nex, watt mett Fleesch te dauen hadde. Ock nech emm äntfärntesden Senn. Dä Erich soch dänn Knürwel vann Frikadäll unn sache förr minne Mamma: "Tilla, dau mi do hengen die Frikadäll." "Erich", sache minne Mamma, "hütt ess doch Friedach!" Do meinde hä opp röttsch Platt: "Du dull, eck si doch luttersch!" No dann, opp die Jefohr henn, kunnte dä Erich märr reulech datt kattollesche Öwwerbleibsel utt dä Brotpann häwwen.

Wöhr die Mossekvereins-Probe enn de "Krone" jewässt, hödde dä Erich unger Ömmständen seck enn Sol-Ei utt dämm jrooten Ennkockens-Jlass ruttfischen künnen. Datt hett, wänn noch ehnt vann dä Zo'ete enn dämm Mott römm jeschwommen wöhr. Unn - Sol-Eier dörwen soja de Kattelecken mett ruhijem Jewe'ten friedachs ätten.

(rt)
Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort