Heukeshowwer Platt Dä Hüss'chens-Transport memm Jullijus

Hückeswagen · Heukeshowwen Bunger de katolleschen Kerke baal am hingerschden Äng vann de Waidmattstrote stung vörr Johren ennem ahlen Fachwärkhus datt Klösterchen. Datt wohr ehne vann dänn janz ahlen Heukes-howwer Wi'etschafden mett Attmossfähre, wie me hütt opp Neudütsch so te särren jehaalen ess. De "Nasszelle", mett angeren Wöördern datt Hüss'chen mett dämm Hatten opp de Dühr, stung hingerm Hus emm Jaaren opp veier Pöhlen, die vüüren am Äng, hingen unn opp beids Si'en watt rutt kecken. Drunger wohr ja nu datt Lock.

Heukeshowwen Bunger de katolleschen Kerke baal am hingerschden Äng vann de Waidmattstrote stung vörr Johren ennem ahlen Fachwärkhus datt Klösterchen. Datt wohr ehne vann dänn janz ahlen Heukes-howwer Wi'etschafden mett Attmossfähre, wie me hütt opp Neudütsch so te särren jehaalen ess. De "Nasszelle", mett angeren Wöördern datt Hüss'chen mett dämm Hatten opp de Dühr, stung hingerm Hus emm Jaaren opp veier Pöhlen, die vüüren am Äng, hingen unn opp beids Si'en watt rutt kecken. Drunger wohr ja nu datt Lock.

Ehner vann dänn Stammjäsden wohr dä ahl Jullijus. Hä "moche keinen", wie me so sät. Hä wohr Junkjesäll unn hadde no kinnem te froren. Hä blevve mols lang "hangen", jeng dann enn dä Rärrel ausjiebich hingerm Klösterchen obbet Plumpsclo. Oft jenuch schleip dä Jullijus dobie enn. Dämm Wi'et wohr datt ejaal jewäs.

Nunn leit dänn Jullijus emm "Schlop des Jerächden". Datt hadden äwwer enn paa Onndöchte vann Schinnöstern mettjekrärren. Wie dann nu dä Jullijus alt wi'er bimm vörrherjejangenen Dritten ennjeschlopen wohr, nohmen se mett acht Kadätten datt Pack-Änd vann dänn Pöhlen unn draujen datt Hüss'chen mett dämm Jullijus opp dänn Kerkplazz henger dämm decken Lindenbohm.

Angern morjens, ett wohr Sunndach jewässt, wu'ete dä Jullijus vamm Lühen förr de ierschde Misse wackerich. Hä dä de Buxe ho, strecke seck öwwer de Mauen unn öwwert Schemisätt, dä de Juppe ahn, madde de Dühr mett dämm Hatten drenn oppen unn dachte bi seck: "Äntweder eck hävv enn Fata Morjana oder eck hävv nech mä alle Tassen emm Schaap. Utt dämm Klösterchen mott woll enn Kerke jewuuren si'en." Hä fung seck domett aff.

Do wohr dä Passtuur Jiesen de Trappe raff jekummen. "Jullijus", hadde hä jesacht. "Du häss äwwer enn fein Nachtquattier jehadd. Wie kom datt dann?" "Weet eck ett?", hadde dä Jullijus jesacht unn jeng enn de Freuhmisse, ömm notedänken. Ämm feil märr bloß opp, datt hä alleen enn de Bank sot. Datt Ännchen, opp dä angeren Sitt enn dänn Fraulüh-Bänken steit datt Malchen ahn: "Ett röckt hie so no Bömmches-Äppel, ömm nech te särren, wie wänn ehner tee lang obbem Dunnerbalken jesätten hödde."

Emm Uhres Älf wohr dä Jullijus, wie emmer, nomm Sunndachs-Freuhschoppen jejangen. Emm Klösterchen soten wi'er die Dunnerkeils-Kadätten. Se hadden jraad datt Hüss'chen retuur jehollt. "No, Jullijus; häste jodd jeschlopen?", wullten se we'en. Dä Jullijus leit seck nex märken. "Datt hätt dä!", hadde hä jesacht, hadde twee Kloren jedrunken unn die schäbbejen Klandiesen lenks lerren lotten.

(rt)
Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort